Avcı Toplayıcılarda Esrar Kullanımı Bağırsak Parazitlerini Azaltıyor

Kongo’daki Aka insanları arasında yapılan araştırmaya göre, daha çok esrar tüketen avcı toplayıcılarda, daha az bağırsak paraziti bulunuyor. Bu durum Aka insanlarının farkında olmadan tıbbi marihuana kullandığını gösteriyor olabilir.

Washington State Üniversitesi’nde antropolog Ed Hagen, Aka avcı toplayıcıları arasında esrar kullanımını araştırarak, Batı medeniyetinin kültürel ve medya etkisi dışında olan insanların da bitki toksinlerini tıbbi amaçlarla kullanıp kullanmadığını görmek istedi. Hagen “Nasıl canımız bazen tuz istiyorsa, psikoaktif bitki toksinlerini de istiyor olabilir çünkü bunlar parazitleri öldürüyor” diyor.

Daha önceki bir araştırmada Hagen tütün tiryakisi olan Akalar’da daha az helmintler, yani parazit bağırsak kurtları olduğunu ortaya çıkarmıştı. Fakat Hagen bu araştırmaların belli bir sınırı olduğu konusunda uyarıyor, nikotinin çiftlik hayvanlardaki kurtları öldürdüğü kanıtlanmış olsa da bu etki insanlarda henüz tam olarak kanıtlanmadı. Esrar da laboratuvarda bir petri kabında parazitleri öldürüyor görünse de, hayvanlarda da öldürdüğü henüz görülmedi.

Aka’lar, Kongo Havzası’ndaki pigme, yani yetişkinlerinin boyunun normalden kısa olduğu bir topluluk. Dünyanın son avcı toplayıcılarından olan Akalar, antropologlara insan tarihinin neredeyse yüzde 99’unda devam eden yaşam şekillerini öğrenmek ve araştırmak konusunda yardımcı oluyor. Şimdi de uyuşturucu kullanımı konusunda alternatif bir hipotez geliştirmeye yardımcı olabilirler.

Uyuşturucu kullanımıyla ilgili en yaygın ve geçerli açıklama “beyindeki keyif merkezlerini gasp ederek” insanları iyi hissettirdikleri yönünde. Ama uyuşturucular aynı zamanda bize toksik ve hasta hissettiren şeyler tükettiğimizi söyleyen mekanizmaları da tetikliyor.

“Biz de ‘Neden dünyada bu kadar çok insan bitki toksinlerini keyif verici amacı için kullansın?’ diye düşündük. İnsan olmayan hayvanlara baktığımızda onların da aynı şeyi yaptığını görüyoruz, birçok biyolog bunu parazitleri öldürmek için yaptıklarını düşünüyor.

Hagen ve meslektaşları yazdıkları makalede, madde kullanımı ve helmint paraziti enfeksiyonun “gelişen dünyanın en büyük sağlık problemlerinden ikisi” olması nedeniyle bu araştırmanın önemli olduğunu belirtiyor.

Araştırmacılar Aka’ların esrarı ilk ne zaman içtiğini ya da esrarın kıtaya ilk ne zaman geldiğini bilemiyor. MS 1. yüzyılda Hint altkıtasından gelen tüccarlarla geldiği düşünülse de, 17. yüzyılda Avrupalıların kolonizasyonuna kadar esrarın içilmediği düşünülüyor.

Hagen, Orta Afrika Cumhuriyeti’ndeki Lobaye Nehri kıyısındaki 400 yetişkin Aka’nın neredeyse hepsiyle konuştu ve yaklaşık olarak erkeklerin %70’inin ve kadınların %6’sının esrar kullandığını ortaya koydu. Bu anket, yapılan biyolojik testlerde, erkeklerin %68’inde esrarın etkin maddelerinden THCA’nın yüksek oranda bulunmasıyla da desteklenmiş oldu.

Erkeklerden alınan dışkı örnekleri %95’inde helmint paraziti olduğunu ortaya koydu, fakat esrar kullananlarda enfeksiyon oranı önemli derecede daha azdı. Helmintlere karşı ilaçlar verildikten bir yıl sonra, esrar kullananların yeniden enfeksiyonunda daha az kurt bulundu.

“Aka insanları “motunga” isimli bir yerel bitkiden yapılan çayı parazit enfeksiyonlarına karşı kullansa da, esrar ya da tütünü bir ilaç olarak görmüyorlar” diyor Hagen. Bu da esrarı farkında olmdan parazitlere karşı kullandıklarını düşündürüyor.

Washington State University. 1 Haziran 2015.

Makale: Roulette, C. J., Kazanji, M., Breurec, S., & Hagen, E. H. (2016). High prevalence of cannabis use among Aka foragers of the Congo Basin and its possible relationship to helminthiasis. American Journal of Human Biology, 28(1), 5-15.

Kayseri'de 7,5 milyon yıllık mamut fosili bütün olarak bulundu

Kayseri'nin Taşhan mevkisindeki fosil yatağında süren kazılar sırasında 7,5 milyon yıllık tek parça halinde Choerolophodon cinsi mamut fosili bulunduğu açıklandı.

Kayseri Büyükşehir Belediyesinden yapılan yazılı açıklamada, Büyükşehir Belediyesinin desteğiyle Yamula Barajı kıyısı Taşhan mevkisinde daha önce de fosil bulunan alanda kazı çalışmalarının sürdüğü kaydedildi.

Kazılarda, tek parça halinde bozulmamış "Choerolophodon" cinsine ait mamut fosiline ulaşıldığı belirtilen açıklamada, fosille ilgili detayların yarın basın toplantısında aktarılacağı ifade edildi.

Taşhan'da 2 yıl önce bir çobanın bulduğu fosil kalıntısı üzerine kazı çalışması başlatılmış, 7,5 milyon yıllık zürafa fosiline ulaşılmıştı.

Etrüsk Av Mozaiği

                                         Etrüsk Av Mozaiği

Etrüsk kurtlarının baş kaskı, M.Ö. 6.-5. yüzyılda, şu anda Harvard'da

Etrüsk kurtlarının baş kaskı, M.Ö. 6.-5. yüzyılda, şu anda Harvard'da

Taş bir Etrüsk cenaze töreninden bir sahne, bir ziyafet sahnesini gösteren bir semaverdir. Chiusi, MÖ 5. yy. (İngiliz Müzesi, Londra)

Taş bir Etrüsk cenaze töreninden bir sahne, bir ziyafet sahnesini gösteren bir semaverdir. Chiusi, MÖ 5. yy. (İngiliz Müzesi, Londra)

ETRUSCAN PHERSU

                             The original tombal fresco 


ETRUSCAN PHERSU

Etrüsk kültürünün en iyi bilinen ve garip simgelerinden biri "phersu".
Phersu yarattığım ilk orijinal minyatürdü ve tesadüfen takma adımın nereden geldiği!

Her zaman eski kültürlere, özellikle de Etrüskliler'e düşkünüm, Toskana'dan gelenlerin hepsinden de hoşlanıyordum.
Daha az bilinen birçok antik kültürde olduğu gibi, Romalılar, Yunanlılar vb. Dışında birçok minyatür seçeneği yoktur.
Belki de kanıt miktarına ve diğer tarihi bilgilere ve sadece askeri veya daha iyi bilinen kültürler olma eğiliminde olan konulara olan ilgiye bağlıdır. Bu nedenle, bir modelist bu tür konuları yapmak için mevcut diğer benzer kümeleri değiştirmek için elinden geleni yapmalıdır.

Phersu, Etrüsk sanatında V yüzyılın başlarından beri sıklıkla çoğaltılmaktadır. Tarquinia nekropolündeki Auguri mezarının en iyi korunmuş ve ünlü freskinin yanı sıra, bu karakteri temsil eden pek çok örnek var.

Çoğalttığım resim, özellikle mağdur için kötü tadı olan şiddetli bir oyunda (?) İki adamı ve bir köpeği temsil ediyor, ancak aynı sahnenin var olan örneklerini göz önüne alırsak, bu "gösteri" Etrüskler tarafından çok takdir edilmiş olmalı. .

Erkeklerden biri kısa bir elbise, sivri bir şapka, maske ve muhtemelen sahte olan uzun bir sakal giyiyor.
Uzun bir ipucu ile, sadece ayakları düz bir bezle örtülmüş olan diğer adama saldıran bir köpeği tutar.
Bu diğer adam bir bludgeon ile silahlandırılmış ancak kafasının üstünde görüşünü engelleyen bir çanta var, köpeğin başı vücudunun etrafında dolanırken.
Köpek çılgınca saldırırken, kurbanın kendisini bludgeon ile kör bir şekilde savunmaya çalıştığını hayal edebiliriz.
Etrüsk dünyası dışındaki bu garip oyunun bazı cenaze törenlerinin bir parçası olabileceği, Campanian ve Roma gladyatörlerinin ve venators oyunlarının ilkel bir formu, hatta tiyatro oyununun olabileceği varsayılıyor.

Maskeli şekle atıfta bulunan "PHERSU" nun yazıları hakkında daha fazla bir şey biliniyor, kesin olamıyoruz, ancak genellikle "resitallerin maskeli karakteri" anlamına gelen anlamın "kişi" olduğu kabul edilir, bu karakter girişi her zaman maskeli ve Etrüsk aktörlerine tipik görünen garip bir şapka ile aynı rakam dansçı ve mim gibi daha az acımasız sahnelerde görünür.

Bir başka ilginç şey ise Etrüsk Phersu'nun bir şekilde ünlü yunanca mitolojik karakter Perseus ile ilişkili olduğu veya iki antik kültürde muhtemelen aynı karakter olabileceği görünüyor.

En azından benzer bir resimde çıplak bir sporcu köpeğin liderini Phersu'nun yerinde tutuyor gibi görünüyor, ancak resmin diğer bölümleri de kayboldu, bu yüzden aynı oyunu temsil edeceğinden emin olamayız.

"Kişi" veya "kişi" (İtalyanca), Etrüskçe "Phersu" kelimesinden gelen Latince "persuna" kelimesinden türemiştir.

Etrüsk cinerary Meleager Calydonian domuzu, Volterra, İtalya avcılık gösteren tasvir. Bu, Yunanistan'ın Etrüsk kültürü üzerindeki etkisini gösterir.

Peru Pucuncho'nun müthiş avcıları (MÖ 10,500!)

Pucuncho'nun müthiş avcıları (MÖ 10,500!)

Peru dağlarının şu an olduğundan daha soğuk olduğu bir zaman düşünün. Andes kar yılında, bugünkü gibi 5000 metrede başlamadı, ancak aşağıda, 4000 alevler ve Pace vardı , sadece kendi vahşi ataları, guanako ve vicuna. Dere çevresinde bazı geyik ve taruk türleri ve hatta artık bulunmayan bazı geyikler koştular. Amazon daha kuruydu ve hala bazı dev armadillolar vardı. Deniz daha uzaktaydı, plajlar daha büyüktü. Caral inşa edilmeden 50 yüzyıl önce ... ve Lauricocha'nın adamı Junin'deki bir mağaraya gömülmek için dört bin yıl oldu. 

Pucuncho adamlarının avlanma alanları. Buraya yürüdükleri zamanlarda karlar dağları pampa seviyesine kadar kapladı. Resmin ortasında, bir demet vekil. Fotoğraf: Kurt Rademaker / Bilim

Fakat o zaman, çok uzak, inanılanın aksine, sürekli karın kenarında Sierra de Arequipa'da yürüyen insanlar vardı. Neredeyse yeni gelenlerdi. Ve şaşırtıcı bir şekilde, zaten boylara adapte edildiler . 

Ancak, bu yeni vahiyin birçok sonucunu anlamak için bağlama bakalım.

Amerikan yerleşiminin büyük savaşı

Klasik bir Clovis Noktası. Bu tür bir araç, ilk Amerikan litik kültürü olduğuna inanılan şeyi karakterize ediyor. Fotoğraf: British Museum.

Çok uzun zaman önce MÖ 11,000'den önce Güney Amerika'da insan olduğu imkansızdı. Bunun birçok nedeni vardı, ancak bunları iki olarak özetleyebiliriz:

1. Adam Amerika'dan Bering Boğazı'ndan Amerika'ya girdi. Fakat bir zamanlar her şey devasa buzullarla kaplı olduğu için güneye taşınamayacağını buldu. M.Ö. 12.000 yılını beklemek zorunda kaldık, böylece sıcaklık yükseldiğinde ve Buzul Çağı sona erdiğinde, buzullar arasında doğal bir koridor açıldı (  "Mackenzie koridoru"). 
2. İnsan işgalinin en eski arkeolojik delilleri, Kuzey Amerika Clovis Kültürü'ndeydi , M.Ö 11.500’de, Koridor’un açılış zamanı ile aynı zamana denk geldi. Bu sonuçlara gayri resmi olarak "Clovis Consensus" adı verildi.

bulundu 70'lerin insan aktivitesinin kaldığında nedeni budur 14mil yaşında içinde Monte Verde , Şili, çoğu arkeologlar protestoya koydu: "Bu imkansız." Amerikan arkeolojik toplumunda büyük kavgalar ortaya çıktı. Bir köşede, Şili'nin kalıntılarını tarihlendirmek için kullanılan teknikleri sorgulayanlar, diğerinde ise "Clovis Konsensüsünü" sorgulayanlar vardı. Brezilya'da, Arjantin'de, Meksika'da ve Amerika Birleşik Devletleri'nde yeni “clovis” kalıntıları keşfedildi, bazı durumlarda randevu işlemlerinde hatalar olduğu için yangına daha fazla yakıt ekledi. 

Amerika'ya giden insan yolunun basitleştirilmiş bir şeması. Büyütmek için resmin üzerine tıklayın. Ayrıntılı: antiguaperu.com

Tartışma öfkeli ve hatta sıfat ve karşılıklı alaylarla doluydu. Bunlardan bazılarını, 20 bin yıllık inanılmaz bir akredite edilmiş olan Pacaicasa-Pikimimachay Adamı'nın keşfedildiği, ancak kısa bir süre sonra bu soruşturmada önemli hataların olduğunu kanıtlayan yeni bir çalışmanın itibarını kaybettiği tahmin edildi. Bu hatalar, Amerika'nın erken bir yerleşimi fikirlerini reddetti. Clovis Konsensüsününkilerin düzeni geri kazanmış gibi görünüyordu. 

Şili ve Arjantin'deki depozitolarda bulunan "balık kuyruğu" ipuçları. Kıyı boyunca Güney Amerika’yı Clovis Kültüründen daha da eski zamanlarda yaşayan avcıları karakterize eden nokta budur. Nora Flegenheimer ve Roxana Cattaneo'dan alınan görüntü: "Son Pleistosen / erken Şili ve Arjantinli Holosen bağlamında boyut atıklarının karşılaştırmalı analizi." Magallania, cilt, 41. No. 1 Punta Arenas, 2013

Ancak saldırılar gevşiyor, diyalog yeniden kuruluyor ve tartışmalar azar azar daha da yükseliyordu.Belirleyici bir an vardı: bazı belirgin "pro-clovis" Monte Verde'de kendi çalışmalarını yaptığında veinanılmaz bir şekilde en eski kalıntı olduklarını kabul etmek zorunda kaldı . Bu nasıl mümkün oldu? 

Tulum'un Mağarası Kafatası, bu yılın başında Meksika'da bulundu ve şu an için kıtanın en eski tam iskeleti. fotoğraf: CNN

Pedra Furada (Brezilya, 17 bin yıl) ve Tulum (Meksika'da geçen yıl keşfedilen en büyük, 14,500 yıl olacak) insan kalıntılarının son tarihleri ​​Amerikan nüfusunun manzarasını tamamen değiştirdi ve daha da karmaşık hale getirdi. ve büyüleyici: Mackenzie koridorunun açılmasından sonraAlaska'dan, Asyalıların Alaska'dan kıtanın güneyinde büyük bir göç olduğu inkar edilmedi . Bu hala kanıtlandı. Ancak şimdi kara yoluyla ilerlemeyen ancak kıyıları sınırlayan (evet, teknelerde) ve neredeyse hiç kimseyle rekabet etmeden geniş ve kalabalık bir kıtayı ziyaret eden birçok küçük grup saldırısı olduğu inkâr edilemez . 

Güney Amerika'daki en eski insan işgali alanlarından bazıları ve şu andakilerden farklı olarak 12,000 yıl önce sahildeki yeri, bu nedenle Güney Amerika'daki klovis öncesi erkeklerin birçoğunun bulunması muhtemeldir. bugün sualtında. National Geographic haritasından uyarlanmıştır. 

En inanılmaz şey, bu alaycı Amerikalıların kalıntılarının bazılarının genetik çalışmaları, kuzey Asya’dan değil, o kıtanın güneyinden ve hatta Melanezya’dan geldiklerini öne sürüyor. 

En yaşlı Perulu

Hikayemizin başladığı yer burası (asla daha iyi değil) microcuenca içinde volkan Solimana denilen yakın Nehri Ocoña (Condesuyos, Arequipa) üst havzada, Pucuncho 12,800 yıl önce insan işgalinin izleri üç siteler bulduk. Bu kaya sığınaklarında orada yaşayan adamların av geyikleri ve mağaralarla uğraştığına dair çok sayıda kanıt var. Çok yakın bir obsidiyen yatağı var , en kaliteli taş yapmak için en uygun taş. 

Kayalık paltolardan biri okudu. Fotoğraf: Kurt Rademaker / Bilim

Pucuncho avcıları bu ocaklardan istifade etti ve obsidiyen bol aletlerle işlerini yaptı  . "Sıyırıcılar" (palto yapmak için hayvan derilerini bronzlaştırmak için kullanılan kaplar) ve avlanmak için zıpkınlar vardır. Bulgudan sorumlu araştırmacılardan birine göre, Pucuncho'nun adamları Kurt Rademaker "o yerde kalmak için birçok nedene sahipti". 

Cuncaicha bölgesi, Pucuncho havzasında. Bu iki ana araştırmacı içinde görülüyor: Kurt Rademaker ve Sonia Zarrillo. Fotoğraf: AP / Bilim

Ticari alışverişin kanıtı

Bulunan nesnelerden bazıları bu toplumun sosyal dinamikleri hakkında bilgi sunar: Bu, deniz kabukları ile yapılan bazı kolyeler durumudur, bu Pucuncho halkının kıyı toplulukları ile temas halinde olduğu anlamına gelir. Aslında , obsidyen aletlerinin birkaç yıl önce Pucuncho'larla neredeyse aynı olduğu , Arequipa sahilindeki Quebrada de Jahuay'da aynı döneme ait eski bir balıkçı topluluğu var  .  Bu, dağlardaki taş ocaklarından geldikleri anlamına mı geliyor? 

Quebrada Jahuay, Arequipa sitesinde bulunan taş kazıyıcı. Http://www.unl.edu/rhames/monte_verde/peru_clovis.htm adresinden alınan görüntü

Ekibin arkeologları keşfi yaptı. AP / Bilim fotoğrafı

Cuncaicha sahasında kazılar. Fotoğraf: AP / Bilim

Yükseklere gizemli adaptasyon 

Cuncaicha adı verilen ve üzerinde çalışılan sığınma evlerinden birinin belirsiz mağara resimleri var.Doğal taş çatı, orada yanan ateşlerin kalıcı olarak kullanılmasıyla karartılır ve bu da And tepelerinin reçineli meralarını yakıt olarak kullanır. işgalciler (guanacos ve tarukas) ve yenilebilir bitkiler (düşük irtifalardan getirilmiş) tarafından tüketilen birçok hayvan kalıntısı vardır. Tüm bunlar, sitenin ara sıra bir sığınak olmadığını ve uzun süre boyunca işgal edildiğini göstermektedir. Bu da bize insanoğlunun yüksekliğe adapte olmasıyla ilgili yeni bir şey söylüyor ...

Solquana Yanardağı,  Arequipa Andes'inde ( 6,323 m) . Fotoğraf: Rumbos Peru

Nitekim, Tibet ve And Dağları'nın, insanın kalıcı olarak yerleştiği yaşanabilir Dünya'nın son alanları olduğu konusunda bir fikir birliği var.. Bu "gecikme" nin nedeni, vücudun bu irtifada uzun sürelere dayanmak için özel bir adaptasyona ihtiyaç duymasıdır. Örneğin andean erkekler, ortalama insanlardan daha yüksek bir akciğer kapasitesine ve kandaki hemoglobinin daha yüksek seviyelerine sahiptir. Bunlar yüzlerce nesiller boyunca elde edilen evrimsel uyarlamalar. İlginç olan, Puncucho'dan gelen adamın uyum sağlamak için çok zamanları olmamasıydı: Atalarının Amerika'ya gelmesi sadece iki bin yıl önceydi ve uzmanların bu uyarlamaları geliştirmek için çok kısa bir zaman olduğuna inanıyordu. Bu uyarlamalar Tibet insan miras alacak ve aslında oldukça düşüktür  Tibet yükseklikleri en eski köy Pucuncho kadar eski değildir!Bütün bunlar ilginç tartışmalar üretecek ve sadece tarihsel / arkeolojik alanda değil, genetik ve biyolojik araştırmada bazı paradigmaları değiştirecektir .

Daha fazla bilgi

• Araştırma, 23 Ekim Perşembe günü Science dergisinde çalışmayı yayınlayan Tubingia Üniversitesi'nden (Almanya) Kurt Rademaker ve Calgary Üniversitesi'nden (Kanada) Sonia Zarrillo tarafından yönetildi. Daha fazla bilgi burada  (İngilizce)