Sasani hükümdarı Nûşirevân, bir gün ava çıktığında bir av kendisinin önünden geçti ve

Sasani hükümdarı Nûşirevân, bir gün ava çıktığında bir av kendisinin önünden geçti ve padişah da avın ardından gidip askerinden ayrı düştü ve sıcaktan dolayı halsiz kalıp çok susadığı için bir köyde bir kapıda durup su istedi.

Kapıya çıkan bir kızcağız, Nûşirevân’ı görünce geri dönüp bir şeker kamışını ezdi, suya karıştırıp bir kadehle ona sundu. Nûşirevân kadehte toprak görüp suyu yavaş yavaş içti ve: “Toprağı olmasa ne iyi su olurdu.” Dedi. Kızcağız: “Toprağı kasten koydum.” Dedi.

Nuşirevan “Bunun sebebi nedir?” deyince kız: “Ey avcı, çok susadığını ve dudaklarının kuruduğunu gördüm. Eğer suyu toprak katarak bulandırmasaydım içmekte acele ederdin o da sana zarar verirdi.” Dedi.

Nûşirevân kızcağızın söylediklerine şaşırdı, bunları zekâsından söylediğini anladı. “Bu suya kaç tane kamış koydun?” diye sordu. Kızcağız: “Bir kamış koydum.” Dedi. Nûşirevân yine şaşırdı; bu köyün vergisini arttırmayı düşündü.

Nûşirevân şehre döndükten bir müddet sonra yine tek başına o köye gitti; aynı evden yine su istedi. O kızcağız Nûşirevân’ı görüp tanıdı, su getirmeye gitti. Fakat bu defa biraz oyalanıp padişahı bekletti.

Nûşirevân kızıp: “Niçin geciktin?” deyince kız: “Her zaman bir kamıştan çıkan şeker şimdi bir kamıştan çıkmadı; o yüzden geciktim.” Dedi.

Nûşirevân: “Bu kıtlığın sebebi nedir?” dedi. Kızcağız: “Hükümdarımızın niyeti değişip gönlünden zulmetmek geçti. Bilginler, HÜKÜMDARIN NİYETİ BOZULUNCA HALKIN BEREKETİ GİDER VE HAYIR AZALIR." Dedi.

Nûşirevân bunu duyunca güldü; içinden geçirdiği vergiyi artırma fikrinden vazgeçti. Nûşirevân’ın, olgunluğu ve zekâsı sebebiyle o kızla evlendiği rivâyet olunur.

Gurretü'l-Beyza - Adaletin Aydınlığında Ibn Firuz