Üretim güçlerinin gelişimi. Mezolitik dönem ve Erken Neolitik dönem.

Geç Paleolitik dönemin sonundan itibaren, buzullar geri çekilmeye
başladı ve o zamana kadar stepler ve tundralarla kaplı geniş Avrupa ve Asya
toprakları gür bir orman örtüsüyle örtüldü. Geç Paleolitik dönem avcılarının
yararlandığı büyük otobur sürüleri ya yok oldular ya da kuzeye çekildiler.
Buzul Çağının sonu (çağımızdan yaklaşık olarak on iki bin yıl önce) ve
ormanların genişlemesi, sürek avının alışılmış koşullarını ortadan kaldırdı:
İnsan, ufak av hayvanı ve geyik gibi sürücül olmayan hayvanları avlamak
zorunda kaldı. Bu olumsuz koşullar, zengin mamut avcılığı döneminde kabul
edilmiş olan yerleşik yaşam tarzını olanaksızlaştırdı: Av peşinde göçebelik
yeniden zorunlu hale geldi


 Bu da en başta av aletlerinin geliştirilmesini zorunlu kılıyordu. Bu nedenle, Geç Paleolitik dönemden itibaren Capsa insanlarında ve onlara yakın olan boylarda ortaya çıkan ok ve yay, Mezolitik dönemde (M.Ö. XII-VI bin yıllarında) zıpkının ayağını kaydırarak her tarafa yayıldı. Yay, mızraktan
daha yetkin bir alettir. Fırlatılan ok hedefe daha emin ulaşır, ulaşmaması durumunda bir başka ok fırlatmak olanağı vardır. Yay ve ok kuş avında başarılı olur


Mezolitik dönem yerleşim yerlerinde, çok sayıda, ağaç ya da boynuz saplı üçgen, yamuk ya da  çember parçası biçimli küçük taşlar bulunmuştur; bunlar hiç kuşkusuz ok ucu olarak kullanılıyordu.

 Bu evrede avcılığın önemli bir başarısı köpeğin evcilleştirilmesi’dir. Bulunan en eski evcil köpek kemikleri Geç Paleolitik döneme (Afontova Gora, Krasnoiarsk yakınlarında) ulaşmaktadır. Kırım’daki Mezolitik yerleşim yerlerinde sık sık köpek kemiklerine rastlanır. İnsanın kendine alıştırıp
evcilleştirdiği ilk hayvan köpektir.





Geç Paleolitik dönemin sonundan itibaren, buzullar geri çekilmeye başladı ve o zamana kadar stepler ve tundralarla kaplı geniş Avrupa ve Asya toprakları gür bir orman örtüsüyle örtüldü. Geç Paleolitik dönem avcılarının yararlandığı büyük otobur sürüleri ya yok oldular ya da kuzeye çekildiler.
Buzul Çağının sonu (çağımızdan yaklaşık olarak on iki bin yıl önce) ve ormanların genişlemesi, sürek avının alışılmış koşullarını ortadan kaldırdı: İnsan, ufak av hayvanı ve geyik gibi sürücül olmayan hayvanları avlamak zorunda kaldı. Bu olumsuz koşullar, zengin mamut avcılığı döneminde kabul
edilmiş olan yerleşik yaşam tarzını olanaksızlaştırdı: Av peşinde göçebelik yeniden zorunlu hale geldi


Bu da en başta av aletlerinin geliştirilmesini zorunlu kılıyordu. Bu nedenle, Geç Paleolitik dönemden itibaren Capsa insanlarında ve onlara yakın olan boylarda ortaya çıkan ok ve yay, Mezolitik dönemde (M.Ö. XII-VI bin yıllarında) zıpkının ayağını kaydırarak her tarafa yayıldı. Yay, mızraktan
daha yetkin bir alettir. Fırlatılan ok hedefe daha emin ulaşır, ulaşmaması durumunda bir başka ok fırlatmak olanağı vardır. Yay ve ok kuş avında başarılı olur.
 
Mezolitik dönem yerleşim yerlerinde, çok sayıda, ağaç ya da boynuz saplı üçgen, yamuk ya da çember parçası biçimli küçük taşlar bulunmuştur; bunlar hiç kuşkusuz ok ucu olarak kullanılıyordu

Bu evrede avcılığın önemli bir başarısı köpeğin evcilleştirilmesi’dir. Bulunan en eski evcil köpek kemikleri Geç Paleolitik döneme (Afontova Gora, Krasnoiarsk yakınlarında) ulaşmaktadır. Kırım’daki Mezolitik yerleşim yerlerinde sık sık köpek kemiklerine rastlanır. İnsanın kendine alıştırıp
evcilleştirdiği ilk hayvan köpektir.


Kaynak
İlkçağ Tarihi - 1 • V. Diakov - S. Kovalev