15 Ekim 2019 Salı

Osmanlıda Av Seferleri



                 Osmanlıda Av Seferleri

 

                                                               
Osmanlı Devleti’nde avcılık müessesesinde görevli kişilere “av halkı” denilmiştir. Av halkı avlanmada kullanılmak üzere pars, tazı, ZAĞAR ve yırtıcı kuşları eğiterek ava
alıştırmışlardır.
Bunlara yaptıkları işlere göre Doğancılar, Çaylak Avcıları, Akbaba Avcıları, Atmaca Avcıları gibi isimler almışlardır. Akbaba ve çaylak avcılarını araştırmacılar zikretmesine rağmen Osmanlı belgelerinde ağırlıklı olarak doğan/çakır, şahin ve atmaca avcıları geçmektedir. Avcılık ve av köpekleriyle ilgilenen, Sekbanlar,Samsoncular, Zağarcılar ve Turnacılar gibi adlar taşıyan zümreler de vardır. Bunlardan sekbanlar padişahın avcıları ve ilk dönemlerde tazıların bakımını yaparlardı. Zağarcılar ve turnacılar,padişahın av köpekleri olan tazıları besleyen, bakımlarıyla ilgilenen ve eğiten guruplardır.Samsoncular veya seksoncular ise, ayı avında ve harpte kullanılan, Eflâk taraflarından temin edilen Samson cinsi köpeklerin bakım ve eğitimlerini üstlenirlerdi. Doğan, atmaca, şahin gibi yırtıcı kuşlar, tavşan, keklik, yaban ördeği, kaz, toy kuşu, kuğu ve bıldırcın gibi kuşların avında kullanılmışlardır. Sürek avları günlerce sürecek faaliyetler silsilesini ve askerlerin hem bedeni, hem de manevra kabiliyetlerinin geliştirilmesini sağlayan av türüdür. Sürgün avları uzun soluklu avlarolduğundan Teşrîfât-ı Kadîme’ye uygun törenlerle yapılan avlardandır. Uzun zaman alacak,günlerce sürecek avlarda genellikle sürgün avları yapılırdı. Bu av türü, bu işe uygun olmayan İstanbul yerine, av alanı geniş ve hayvanı bol olan EDİERNE ve Rumeli’nde yapılırdı. Padişahın av arzusu silahtar ağa vasıtasıyla şikâr ağalarına, Enderûn halkına, doğancıbaşıya,bostancıbaşıya ve sadrazama bildirilirdi. Kısa süreli avlar için Çatalca ve İznik taraflarına,
uzun süreli avlar için ise Rumeli’ne gidilirdi.Tavuslu-İslimiye, Dimetoka, Yanbolu, Filibe, Silistre, Edirne civarı sürgün avı için
uygun olan bölgeler arasındadır. IV. Mehmed sürgün avı için 13 Ekim 1667’de Edirne’den
yola çıkarak Yanbolu ve Filibe’ye gitti, seksen gün sonra1 Ocak 1668’de döndü. Bu süre
içinde 15 defa sürgün avı ve 10 dan fazla küçük av yaptı.
Kaynakça :
Osmanlıda Av SeferleriMustafa Nuri Türkmen


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder